قانون کار در ترکیه تحت نظارت وزارت کار، اصول اساسی حاکم بر روابط بین کارمندان و کارفرمایان را تعیین می کند. قانون اتحادیه ها و قرارداد های دسته جمعی شامل مقررات خاصی است. علاوه بر این، قانون ایمنی و بهداشت کار الزامات کارفرمایان را برای حفظ محیط های کاری سالم و ایمن تشریح می کند. مکمل این قوانین، قانون بین المللی نیروی کار و سایر قوانین مرتبط است که راهنمایی های بیشتری را ارائه می دهد. در راستای تعهد ترکیه به استاندارد های بین المللی، قانون کار تلاش می کند تا به کنوانسیون های سازمان بین المللی کار پایبند باشد. در این راهنما ما با همراه باشید تا اطلاعات بیشتری در مورد حقوق قانون کار در ترکیه به دست بیاوریم و جزئیات را با هم بررسی کنیم.
عناصر مهم در اشتغال به کار
- مسئولیت های کارکنان
کارکنان شخصا مسئول انجام کار خود هستند و هیچ فرد دیگری نمی تواند از طرف آن ها وظایف را انجام دهد، مگر اینکه به صراحت در قرارداد یا شرایط ذکر شده باشد. کارمندان موظف هستند تا زمانی که این دستورالعمل ها در حیطه کاری مورد توافق قرار می گیرد، ضمن پایبندی و احترام به دستورالعمل های قانونی ارائه شده توسط کارفرما، مجدانه و با نهایت دقت عمل کنند.
کارمندان موظف هستند نسبت به کارفرمای خود وفاداری نشان دهند. میزان این وفاداری ممکن است بسته به ماهیت کار متفاوت باشد. با این حال، طبق سوابق قانونی، عموما مستلزم اقدام به نفع کارفرما و خودداری از هرگونه اقدامی هستند که می تواند به موقعیت اقتصادی، تجاری یا حرفه ای کارفرما آسیب برساند. این وفاداری همچنین شامل تعهد به خودداری از هرگونه فعالیتی است که در طول دوره استخدام با تجارت کارفرما رقابت می کند. ذکر این نکته ضروری است که این تعهد غیر رقابتی پس از خاتمه قرارداد کارمند ادامه نمی یابد.
- حقوق
کارفرمایان موظف اند حقوق را به طور منظم به صورت نقدی طبق حقوق قانون کار در ترکیه پرداخت کنند، مگر اینکه معیار های معافیت خاصی رعایت شود. حقوق کارمند باید به لیر ترکیه تعیین شود. طبق قانون شماره 32، قرارداد های استخدامی ای که توسط شرکت های تابعه، شعب یا دفاتر ارتباطی نهاد های خارجی ترکیه یا کسانی که به کار در خارج از ترکیه مرتبط هستند، باید در این کشور تعیین شوند. کارفرمایان و کارمندان همچنین می توانند در مورد پاداش ها، بسته های حق بیمه یا سایر روش های پرداخت که می تواند در قرارداد های کاری، قرارداد های کار جمعی یا به طور یک جانبه توسط کارفرما اعطا شود، توافق کنند.
ترکیه حداقل دستمزد قانونی را پرداخت می کند. دولت حداقل دستمزد را تعیین و حداقل سالی یک بار اعلام می کند.
- محل کار
محل کار طبق حقوق قانون کار در ترکیه می تواند در هر نقطه مورد توافق کارفرما و کارمند باشد، معمولا محل کار ثبت شده کارفرما (دفتر، تاسیسات یا کارخانه) محل کار کارمندان است. کارفرمایان باید پس از افتتاح کسب و کار، محل کار را در وزارت کار ثبت کنند و هر بار که کارمند جدید استخدام می شود به وزارت کار اطلاع دهند. هرگونه انتقال یا تعطیلی محل کار نیز مستلزم اطلاع رسانی به وزارت کار است.
اگر کارفرما به طور مداوم مزایای خاصی را به کارکنان ارائه دهد، حتی اگر مستند نباشد، این عمل به یک «عمل در محل کار» تبدیل می شود و برای کارفرما الزام آور است. بر اساس سوابق دادگاه عالی تجدیدنظر، «مستمر» به معنای حداقل سه بار متوالی است. این رویه باید به طور مداوم و به طور کلی اعمال شود و همه یا حداقل گروه خاصی از کارمندان را پوشش دهد. جوایز، پوشاک، کمک هزینه سوخت و محل اقامت نمونه های رایجی از مزایا هستند که ممکن است به یک «عمل در محل کار» تبدیل شوند.
انتقال تجارت توسط کارفرما
هنگامی که یک تجارت به دیگری منتقل می شود و آغاز به کار می کند، قاعده فرض مسئولیت مطرح می شود. این قانون حکم می کند که کارفرمای جدید کلیه تعهدات خود را در قبال کارکنان از بدو استخدام به کارفرمای بعدی انتقال دهند. با این وجود، کارفرمای انتقال دهنده، مسئولیت تضامنی با کارفرمای جدید را برای مدت دو سال پس از تاریخ انتقال در قبال هرگونه بدهی، از جمله بدهی های مربوط به کارمندان، حفظ می کند.
آیا کار موقتی مجاز است؟
طبق اصول استاندارد، «کار» معمولا به عنوان یک تعهد پایدار در نظر گرفته می شود که تمام وقت و نامحدود است. هر شکل دیگری از کار غیر عادی تلقی می شود و فقط می تواند تحت شرایط خاصی ترتیب داده شود. به غیر از قرارداد های کاری با مدت زمان معین، قانون کار دو موقعیت را مجاز می داند که در آن رابطه کاری موقت بین یک کارمند و یک کارفرما ایجاد شود.
اشتغال اتباع خارجی در ترکیه
قانون بین المللی نیروی کار که در سال 2016 اجرا شد، بر حقوق و مسئولیت های مربوط به استخدام خارجی ها نظارت دارد. در ترکیه، اتباع خارجی پس از دریافت مجوز کار از وزارت کار می توانند به صورت مستقل یا تحت قرارداد های کاری کار کنند. برخی از قرارداد های دو جانبه و چند جانبه که ترکیه در آن مشارکت دارد، به اتباع کشور های خاص اجازه می دهد بدون نیاز به مجوز کار در ترکیه کار کنند. وزارت کار درخواست های مجوز کار را بر اساس عوامل مختلفی مانند ماهیت کار و شرایط کلی اقتصادی در ترکیه که بر اشتغال تاثیر می گذارد، ارزیابی می کند. قبل از اجرای قانون بین المللی نیروی کار در آگوست 2016، کارفرمایان در ترکیه موظف بودند به ازای هر کارگر خارجی استخدام شده، پنج شهروند ترک را استخدام کنند (معروف به قانون 1+5). علاوه بر این، کارفرمایان موظف بودند که کارکنان ترک را برای مشاغل خالی در اولویت قرار دهند، مگر اینکه دلیل موجهی برای استخدام یک خارجی وجود داشته باشد.
برای کسب اطلاعات بیشتر به مطلب رو به رو مراجعه بفرمایید: کار در ترکیه برای ایرانیان
جمع بندی
در آخر باید گفت که در موقعیت های فوق العاده خاص، خارجی ها می توانند یکی از مجوز های کاری ای را که قبلا ذکر شد، بدون محدود کردن محدودیت های زمانی ذکر شده دریافت کنند. این موقعیت های استثنایی شامل افراد خارجی ای می شود که با شهروندان ترک که به طور مداوم با همسرشان در ترکیه زندگی می کنند، شهروندان اتحادیه اروپا، شهروندان جمهوری قبرس شمالی و افرادی که به عنوان کارگران ماهر یا سرمایه گذار شناخته می شوند، ازدواج می کنند. امیدواریم این راهنما به شما در دانستن حقوق قانون کار در ترکیه ، کمک های لازم را کرده باشد.
